"Be the change you want to see in this world"
30/12/2024 JamesblondERVARINGEN
Beter alleen blijven?
Onlangs werd op e-Matching een artikel geplaatst over de vraag of alleen oud worden nou echt zo erg is. Daarop volgde een flink aantal reacties. Een aantal best positief, die stelde dat je prima alleen oud kunt worden, zolang je een goed sociaal netwerk hebt met leuke mensen waarmee je de goede dingen in het leven kunt delen.
Echter reageerde een aantal mensen ook knap negatief. Zij ademden de overtuiging dat je maar beter alleen oud kunt worden, want dat is te prefereren over de hel die dating heet. Weer anderen die zulke slechte ervaringen hebben met datingapps, dat ze er maar helemaal de brui aan gegeven leken te hebben.
Even wat context: ook ik heb de nodige teleurstellende ervaringen meegemaakt met relaties en dating in mijn leven - en in het leven in zijn algemeenheid. Hoe verleidelijk het ook is om naar anderen te wijzen als oorzaak van al je ellende, 'it takes two to tango'.
In de slachtofferrol
Om even de hand in eigen boezem te steken: tot niet zo lang geleden was ik ook zo. Ik leefde onbewust in de slachtofferrol. Mij 'overkwam' van alles, mensen bleven nooit lang bij mij, reageerden geïrriteerd en ik had geen idee dat mijn eigen levenshouding en -visie daar aan ten grondslag lagen. Ik schijn behoorlijk zwartgallig te zijn geweest. Dat is nu wel anders.
Ik heb die ui helemaal afgepeld en ben als het ware opnieuw begonnen.
Een paar gebeurtenissen en mensen in mijn leven hebben mij flink wakkergeschud. Daardoor werd ik min of meer gedwongen eens goed naar mezelf te kijken. Ik heb die ui helemaal afgepeld en ben als het ware opnieuw begonnen. Op meerdere fronten.
Ik heb echt niet alle wijsheid in pacht en ik heb nog een lange weg te gaan. En deze reis zal wel nooit klaar zijn. Maar de ommezwaai die ik heb gemaakt heeft wél geresulteerd in een veel lichter leven. Meer controle en tegelijk minder behoefte aan controle. Door, om te beginnen, totale verantwoordelijkheid te nemen voor alles wat ik doe en alles wat mij 'overkomt'. Dus ook nare ervaringen met andere mensen. Wat is mijn aandeel daarin?
Waarom is daten zo moeilijk?
Om terug te komen op de reacties: ik vraag me echt keer op keer af, als ik dergelijke stukken en de reacties daarop lees, waarom daten zo achterlijk moeilijk blijkt. Want als ik tussen de regels door lees, ligt het probleem niet zo zeer bij het niet kunnen vinden van een leuke man/vrouw, maar meer bij onopgeloste issues bij de personen in kwestie die het lastig maken om de connectie met de ander tot stand te brengen.
Mensen die (te) snel willen (waarom is dat een probleem? We etaleren onszelf toch niet voor niets op een datingsite?), bindingsangst, het niet hebben van gesprekstof, etc. Of grenzen overschreden of stappen worden overgeslagen, heb je zelf in de hand.
Ik hoor geregeld verhalen van mensen die op hun afspraak verschijnen en daar dan iemand treffen die in de verste verte niet lijkt op hun foto. Of de 'vitale, actieve man met jonge geest' blijkt een verfrommelde krant met een piepende rollator. De foto van die charmante, sportieve dame blijkt van minimaal 15 kilo geleden. Ja, dat soort ellende stemt niet hoopvol. Maar ik hoop dat er achteraf hard om gelachen kan worden.
Uiteindelijk gaat het erom dat je, wanneer je elkaar treft, je richt op de overeenkomsten en de leuke aspecten aan de ander, in plaats van op de verschillen en potentiële risico's. Dat waar je je op focust krijg je meer van immers...? Uiteraard is liegen over je profiel en je voorkomen een absolute no-go.
Zelfs als je eerste date enorm leuk was en de vonk die oversprong een bosbrand bij aanhoudende droogte blijkt, dan is de kans groot dat het vuur ook net zo snel weer uit gaat.
Wat ik ook veel merk, is dat een vrouw bij de minste of geringste twijfel na date 1 de man geen date 2 gunt. Terwijl het onmogelijk is om je een volledig beeld te vormen van iemand na één date. Zelfs als je eerste date enorm leuk was en de vonk die oversprong een bosbrand bij aanhoudende droogte blijkt, dan is de kans groot dat het vuur ook net zo snel weer uit gaat. Iets kleins samen aanwakkeren tot een bosbrand, heeft meer kans van slagen op de lange duur.
Maar aangezien vrouwen veel meer op gevoel en energie varen dan mannen, die veel rationeler opereren, zal dit issue wel iets zijn dat niet snel zal veranderen. En, toegegeven, ouder worden maakt mensen nou eenmaal kritischer.
Houden van is hard werken
Verliefd worden is een passieve gebeurtenis, iets wat je min of meer overkomt. Houden van is hard werken. En daarom is het niet meer dan normaal dat je de tijd neemt om iemand te leren kennen. Zelfs als een eerste ontmoeting maar een beetje leuk was, zou een tweede keer wel eens heel waardevolle informatie kunnen opleveren.
Iemand kan bij de eerste ontmoeting nerveus en daardoor wat (sociaal) onhandig zijn, of daardoor juist een overdreven groot ego neerzetten. En bij een tweede keer is diezelfde persoon misschien wel veel ontspannener en daardoor veel charmanter en toegankelijker. De vele grapjes die zo leuk waren, was dat niet eigenlijk een poging om de verdedigingswal omhoog te houden, waardoor connectie lastig wordt?
Ik ben er van overtuigd dat veel mensen (zowel mannen als vrouwen) zich niet echt bewust zijn van hun gebrekkige houding en wankele zelfvertrouwen, hun cynisme ten opzichte van dating en romantiek of hun wantrouwen in de medemens. Terwijl de ander dat feilloos oppikt en daarop afhaakt. Het is wat mij betreft dan ook essentieel om eerst de beste versie van jezelf te worden (en van jezelf te houden!) voordat je aan een date of relatie gaat beginnen.
Pas als je echt van jezelf houdt, heeft een ander reden om ook van jou te houden.
Pas als je echt van jezelf houdt, heeft een ander reden om ook van jou te houden. Of andersom: als jij niet van jezelf houdt, waarom zou een ander dat dan doen? Vanuit een gevoel van leegte kan geen evenwichtige connectie met iemand anders ontstaan.
Mensen roepen te snel dat ze van zichzelf houden. Weten dat je eigenlijk te zwaar bent, *eigenlijk* willen stoppen met roken, eigenlijk meer willen sporten, eigenlijk gezonder willen eten - maar aan al die zaken niets doen - is een uiting van gebrekkige zelfliefde. Je bent dan ofwel lui, ofwel je vind jezelf eigenlijk die investering niet waard. Waarom zou een ander dan in jou willen investeren?
En bovendien: als je een goede verhouding met jezelf hebt, van je eigen gezelschap kunt genieten, maakt het niet uit of je wel of niet een partner hebt. Je bent hoe dan ook gelukkig! Omarm je imperfectie. Maar gebruik het niet als excuus om waarden die je eigenlijk belangrijk vind, maar te verwaarlozen, omdat dat hard werken betekent (zoals een gezonde leefstijl).
Huiswerk doen
Verder is het naar mijn idee gewoon een kwestie van goed je huiswerk doen. Als een gesprek in de chat al niet lekker loopt (korte antwoorden, weinig tot geen vragen terug, lang moeten wachten op een reactie, etc.) dan weet je eigenlijk al genoeg.
Als een gesprek in de chat al niet lekker loopt, dan weet je eigenlijk al genoeg.
Gun je iemand dan toch het voordeel van de twijfel en blijkt een foto inderdaad van minimaal vijftien kilo geleden, dan is dat botte pech - en tegelijk weet je dan alles wat je over die persoon moet weten. Dat hoort er helaas bij. Dat maakt dating in zijn algemeenheid niet per se slechter of minder leuk. En hopelijk heb je dan ook iets over jezelf geleerd.
Ik wil er graag voor pleiten om in het dagelijks leven wat meer open te staan voor leuke ontmoetingen, in plaats van wildvreemde voorbijgangers die je aanspreken aan te kijken alsof ze schurft hebben - wat ik helaas maar al te vaak meemaak.
Be the change you want to see in this world.
Reacties
"Grappig. In de intro leek het alsof je tegenwicht wilde bieden aan negatieve e-Matchers maar in plaats daarvan heb je kritiek op allerlei mensen: zowel op straat als in het datinggebeuren. Als dat het resultaat is van van jezelf houden krijg ik niet echt de spoort om dat ook na te streven na het lezen hiervan."
- Wingerd
"Jamesblond noemt mijn kwestie als aanleiding om zijn verhaal te doen. Ik reageer dus, want ik herken mijzelf totaal niet in de opmerking dat er een negatief beeld in mijn stuk en de reacties erop zou staan.
Mijn boodschap was dat er misschien wel ergens een perfecte match zal bestaan, maar dat ik soms geen zin meer heb in de zoektocht. Met andere woorden: er zijn zo veel leukere dingen in het leven dan daten. Soms twijfel ik en ga weer eens daten, maar het is gewoon te veel gedoe, merk ik dan.
Opvallend veel vrouwen waren dat met mij eens, blijkbaar zijn hun ervaringen hetzelfde als de mijne. Dat heeft niets te maken met een slachtofferrol. Integendeel, ik neem juist de regie terug door niet meer te daten. Vroeger zat ik twee keer per maand ergens in Nederland op een terras met een date. Soms was het best gezellig, meestal niet. Nu besteed ik tijd en geld aan dingen die ik echt leuk vind met mensen die ik zelf kies. Win win volgend mij
Ik snap dus echt niet dat wat daar negatief aan is. Je zou wel tegen mij kunnen zeggen: wat doe je dan op e matching? Dat is een goed punt, vind ik dan.
Als je echt van jezelf houdt, heeft een ander reden om ook van jou te houden, schrijft James. Oh, wat heb ik een hekel aan deze open deur. Mensen (vaak zelf geen single) gaan ook wel eens zitten beweren dat hij vanzelf komt, als je eerst maar van jezelf houdt. Bullshit. Ik ken talloze mensen met een partner die een levensgroot minderwaardigheidscomplex hebben. Sowieso wordt in dit artikel de suggestie gewekt dat het aan jezelf ligt als je nog single bent.
Daar ben ik het totaal niet mee eens. De juiste match tegenkomen is gewoon geluk hebben. Je eigen imperfectie omarmen en je huiswerk goed doen, helpen echt geen zier."
- Roza26
"Wat een fijne overwegingen op Oudjaarsdag, Jamesblond. Kijken naar waar je zelf invloed op hebt, houden van jezelf en be the change you want to see in this world! Voor iedereen een liefdevol 2025 gewenst."
- Paula79
"We (ook ik hoor) zijn uit het oog verloren waar het in het leven echt om draait. We zijn kinderen van het universum, geboren in liefde en bedoelt om in liefde te leven. Maar we maken er met ons allen vaak zon zooitje van. Oorlogen, geweld, jaloezie, haat en nijd. En waarom?
Laten we proberen in liefde te leven. Elkaar te respecteren en accepteren dat we allemaal anders, maar toch mens zijn. Laten we onze harten openen, zodat we de liefde in ons met anderen kunnen delen. Laten we niet verwijten en veroordelen, maar accepteren en vergeven. Dat maakt van ieder van ons een mooier mens en de aarde een stuk vriendelijker.
Niet dat ik het allemaal zo goed weet! Ook ik ben een mens, maak ook voortdurend fouten. Ik ben allerminst volmaakt. Liefde voor anderen begint met liefde voor jezelf. We zijn het waard. En niet telkens anderen verwijten en beschuldigen.
Why are you knocking at every other door? Go, knock at the door of your own heart."
- Henk1961
"Hear hear, Henk1961! Your task is not to seek for love, but merely to seek and find all the barriers within yourself that you have built against it. (Rumi)"
- Slowliving
"Be the change you want to see in the world. Helemaal mee eens. En laten we ophouden met klagen.
Ga naar een date-afspraak op een vrije manier, omdat het leuk is om iemand te ontmoeten, om déze persoon wat beter te leren kennen, ongeacht de uitkomst. Dat voorkomt teleurstellingen.
Maar ik doe ook voorwerk, enkele mails, een (of een paar) keer bellen... Mijn advies is, spreek niet af zonder al wat uitgewisseld te hebben. Als de uitwisseling interessant genoeg is, en je ziet een daarop volgende ontmoeting als dat datgene wat het is, nl een ontmoeting met iemand die je interessant genoeg vindt om een keer life te spreken, dan raak je zelden teleurgesteld. Als er dan een liefdesklik is, ben je een geluksvogel, zo niet dan heb je in elk geval iemand beter leren kennen die je ergens aansprak. Ook zinvol toch?
En voor Roza26, ik vind het tegenstrijdig dat je zo stellig zegt niet meer te willen daten, en toch op deze site blijft staan, en regelmatig input levert voor deze rubriek (met vaak zinvolle reacties). Maar eigenlijk zeg je dus : ik blijf ondanks alles hopen om via deze site een keer een nieuwe liefde tegen te komen. Dat zou ik een veel positievere reactie vinden dan zeggen 'ik doe het niet meer', en toch blijven.
Laten we, om met de woorden van Jamesblond te spreken, ons hier gedragen op deze site zoals we zouden willen dat iedereen zich gedraagt: niet klagend maar bijdragend, aardig voor elkaar, en transparant (kloppende en heldere informatie en foto's)."
- Aatske
"@Aatske, ik geef in mijn reactie ook aan dat dat tegenstrijdig is, dat ik me ervan bewust ben. Maar ach, ik ben een slapend niet betalend lid, zonder foto. De kans dat ik ga daten is dus klein en dat houd ik graag zo. e-Matching is de enige datingsite die ik aanhield. Ik vind het namelijk leuk om deze rubriek te lezen en te reageren. Ik sluit niet uit dat ik ooit anders ga denken over daten, maar voorlopig is het goed zo."
- Roza26
"Ik ben het wel eens met Jamesblond. Het is me hier in de reacties al wel vaker opgevallen dat mensen het daten zo negatief ervaren. Dat mensen anders zijn dan verwacht, niet reageren etc.
Ik ben al een poos single en date ook al een poos via (ondermeer) deze site. Eigenlijk tot nu toe altijd leuke mannen ontmoet, die lijken op de foto en waar de leeftijd klopte. Ik heb zelf mailtjes gestuurd, ongeveer 7 à 8 van de 10 keer een reactie, ongeveer de helft positief. Uiteindelijk heeft het nog niet tot een langdurige relatie geleid, wel tweemaal tot een vriendschap en dierbare herinneringen.
Ik vraag me serieus wel eens af of ik een uitzondering ben of gewoon geluk heb gehad?"
- Junipermay
